Soms, gedreven door passie of een onvoorziene omstandigheid, dwaalt iemand af. Het gebeurt plots, maar zonder aarzeling of twijfel. Als een glas dat je omstoot, per ongeluk, met ingehouden adem, geschrokken van de plotselinge chaos. De scherven op de grond, de reflecties van het gebroken glas, de kleuren die dansen in het licht, de vlek op de houten vloer die traag uitvloeit tot het een definitieve vorm heeft gevonden. Een overwacht moment. Een nieuw denken.

Verzamel de scherven zorgvuldig en leg ze op een tafel voor je uit. Puzzel en lijm de gevonden stukjes weer in elkaar, zo goed als je kunt, zonder al te veel na te denken. Plaats het glas daarna weer in de kast en kijk hoe het glas straalt, trots en nederig tegelijk.

Morsen is een voorstelling over vlekken maken, durven morsen, blijven klungelen, altijd proberen.

Over de moed om buiten de lijntjes te kleuren. een voorstelling die niet alleen de schoonheid van het gebroken glas viert, of de spanning van een nieuw gemaakte vlek, maar ook de kracht van verbinding en het samenbrengen van nieuwe perspectieven.

Of hoe je een nieuwe inzicht kan ontdekken op de meest onverwachte plek.